ِاهناں هِرس هوا دے بےٹِآں نے,
دےنا کر زرُور ناکام تَےنُوں ۔
لانے اےس نے کھُںدکاں چھےڑ کے تے,
کرن دےنا نهیں کدے آرام تَےنُوں ۔
پّتھر واںگ وی سَےںکڑے سال بھاوےں,
لوبھ پِآ رگڑے سُبھا شام تَےنُوں ۔
پھِر وی نام دے تالبا ےاد رکھیں,
رهِنا پاےگا اَوڑک بدنام تَےنُوں ۔
