دِسدا جّگ جهان تاں هَے فانی,
خُشیآں منا کی وےکھ مناوناں ایں ۔
هووے شاه جاں کوای فکیر هووے,
سبھناں اُٹھ سںسار توں جاوناں ایں ۔
ِاه چھوٹی جهی زِںدگی مِلی تَےنُوں,
ِاه نا غافلی وِچ گُآوناں ایں ۔
سُورت ےار دی رکھنی من اںدر,
ِاّک پل نا اُهنُوں بھُلاوناں ایں ۔
