کِنّی چںگی هَے ِاه اُمںگ مےری,
هر ترف هی کھِڑی گُلزار هووے ۔
کِاُں نا پھےر بهار دی مَوج ماناں,
جدوں پهِلُو وِچ مَےںڈڑا ےار هووے ۔
جدوں کدوں وی مِلے مهِبُوب مےرا,
اَوسے وےلے بهار, بهار هووے ۔
مَوسم بھاوےں خِزاں دا لّکھ هووے,
مےرا دِل پر پُر بهار هووے ۔
