خالک چھّڈ کے, بڑا افسوس مَےنُوں,
مَےں خلکت پرستیآں کیتیآں سی ۔
بَےٹھ گِآ مَےں ڈھےریآں ڈھاه کے تے,
چھوڑ بهُت هی پستیآں لیتیآں سی ۔
جدوں آيا خُمار تاں سںبھلِآ مَےں,
پر ن جاندا جِهڑیآں بیتیآں سی ۔
سیگے دِن جوانی دے کی کردا,
اَےوےں کُچھ کھرمستیآں کیتیآں سی ۔
