رُباایآں-231

حضرت شہید سرمد کاشانی

پانی اُّپر نِشان دے واںگ مِٹِآ,

جو کُچھ وی بولِآ, دّسدا هاں ۔

پھوکے مان گُمان دے واںگ مِٹِآ,

جو کُچھ وی بولِآ, دّسدا هاں ۔

بُّڈھی اُمر, زبان خاموش هوای,

جاںدا کُچھ نا بولِآ, دّسدا هاں ۔

جد سی اُمر جوان پُر جوش مےری,

بهُت لِکھِآ تے بولِآ, دّسدا هاں ۔

📝 اک ترمیم دی درخواست کرو

مشہور شاعری