مِلدا کِدھرے نهیں سُّکھ آرام ماسا,
ساری دُنیآں نُوں وی کوای ٹٹول وےکھے ۔
سُّکھ کِدھرے نا مِلے پتال اںدر,
بھاوےں اَوتھے وی کوای پھول وےکھے ۔
جدوں هِرس هوا دے نال بوجھل,
سِر اےتھے دے ماردے جھول وےکھے ۔
مِلے اُتھے وی نهیں هوا چںگی,
کوای بھِّت پتال دے کھولھ وےکھے ۔
