ِاک پاسے تاں دُنیآں دا غم مارے,
فِکر دُوجے تے دین دا ماردا ای ۔
مےری نزر وِچ دووےں نے بهُت ماڑے,
بھورا کاج نا کوای سواردا ای ۔
بھاوےں جان هَے لباں تے آای هوای,
دِل شوهرت لای ٹّکراں ماردا ای ۔
اےس هال وی بھلِآں چوں هر کوای,
هیرا کهِ کے مَےنُوں پُکاردا ای ۔
