پھُّل سَےںکڑے کھِڑے جِاُں باغ اںدر,
ِااَوں ٹهِکِآ, مهِکِآ دِل مےرا ۔
جدوں پِآر مهِبُوب دے گھر واںگر,
مےرے دِل اںدر لايا آن ڈےرا ۔
اےس دَور وِچ کدی تاں زاهر هوایاے,
کدے بَےٹھیاے اسیں لُکا چِهرا ۔
سُن کے سُخن تاں لوک پچھان جاںدے,
نهیں تاں رهِںدے نے اساں توں بے-بهِرا ۔
