سرُو ورگِآ لںمِآں سُهل پھُّلا,
چاںدی بدن تےرا ڈلھکاں ماردا ای ۔
آ جا رّج کے باغ دی سَےر کر لَے,
مهِکاں وںڈدا مَوسم بهار دا ای ۔
ڈوڈی واںگ جو گھرے هی بںد رهِںدا,
اَوه کّکھ نا کںم تے کار دا ای ۔
آ جا سُںبل, چمےلی مُرجھااُن لّگے,
وےکھ جھڑ گِآ پھُّل کچنار دا ای ۔
