دھرکے دھِآن مهِبُوب دا دِنے راتیں,
منا آپنے آپ نُوں شاد کر لَے ۔
ِااُں فِکر, هںدےسڑے دُور کر لَے,
رںج غم توں جان آزاد کر لَے ۔
سدا ےار جو رهے نے نال تےرے,
اَوهناں ےاراں دی کوای ِامداد کر لَے ۔
سرے هور نا تاں خُشی غمی وےلے,
مےرے مِّترا ! اَوهناں نُوں ےاد کر لَے ۔
