چوگے هےٹھ تُوں پھِرےں لُکاای جںنجُو,
ِاهدے وِچ خرابیآں بھاریآں ای ۔
ِاهدے دامن دے وِچ هزار پھِتنے,
دھوکھا دںبھ تے هور مکاریآں ای ۔
ِاهنُوں بھُّل کے رّکھیں نا موڈھِآں تے,
ِاهدی چھوه وِچ بهُت کھواریآں ای ۔
بوجھل پںڈ هَے نِری ندامتاں دی,
ِاس 'چ سَےںکڑے دِل آزاریآں ای ۔
