بِنا تےریآں رهِمتاں بخشِشاں دے,

رّبا کوای نا پُشت-پناه مےرا ۔

بهُت مَےں لاچار, مجبُور, آجِز,

هويا پُّج کے هال تباه مےرا ۔

مَےتھوں هو نا سکدی پارساای,

نهیں زِکر دے کابل گُناه مےرا ۔

"اّلا باجھ نا سرب سمرّتھ کوای,"

اےس کَول دا اّلا گواه مےرا ۔

📝 اک ترمیم دی درخواست کرو