منا کدوں تک نّسِآ پھِرےںگا تُوں,
جںگل بےلِآں اتے کوهسار دے وِچ ۔
سِر تے هِرس هوا دی پںڈ چُّکی,
کدوں تّک تُوں رهےں آزار دے وِچ ۔
ِاه زِںدگی تےریآں خاهِشاں دے,
هونی کدے وی نا ِاختِآر دے وِچ ۔
اجے وےلا ای سںبھل جا شرم کر لَے,
تاں جو سُرکھرُو هووےں دربار دے وِچ ۔
