آ جا زاهدا سںگن دی گّل کِهڑی,
مزےدار هَے وےکھ! شراب پی لَے ۔
پرھاں لاه کے سُّٹ دے پارساای,
رِںداں واںگراں بے-هِساب پی لَے ۔
ِاه هلال هَے, شَےا هرام تاں نهیں,
ِاهنُوں سمجھ کے سگوں سواب پی لَے ۔
ساایں باجھ نا هور کُچھ نزر آوے,
دُوای مےٹنی بے-هِجاب پی لَے ۔
