سارے هِرس هوا دے پُّت هواے,
وگی دُنیآں نُوں رّب دی مار اےتھے ۔
کوای دِل والا جِّتھے نزر آوے,
اَوه وی بھالدا پھِرے دینار اےتھے ۔
سربت پَےسِآں دا اےتھے پںج ماسے,
تالب پین دے کای هزار اےتھے ۔
کھولے اُّجڑے وِّچ وی تھاں کوای نا,
بھرے پاے نے بڑے بیمار اےتھے ۔
