جِهڑا اےس زمانے دے وِّچ رهِکے,
هِںمت آپنی بر کرار رّکھے ۔
اَوهنُوں چاهیدا اے ِابرت کرے هاسل,
هور کوای وی نا سروکار رّکھے ۔
بَےٹھ جااے نوےکلا کُںج-گوشے,
لوکاں نال نا کوای وِهار رّکھے ۔
بھّجے دُور اُه بدیآں تے نےکیآں توں,
دِل دُنیآں دا نا تلبگار رّکھے ۔
