دِن کھُشیآں تے غماں دے وےکھِآ ای,
کِوےں تےز اُڈاریآں مار لںگھے ۔
کھاای جاںدا سی جِنھاں دا ڈر تَےنُوں,
اُه وی فِکر هںدےسڑے ےار لںگھے ۔
اَےوےں چار کُ ساه نے کول تےرے,
اَوکھ سَوکھ نال باکی تاں پار لںگھے ۔
ِاه ساه سںبھال کے ورت مِّترا,
تاں جو زِںدگی باوکار لںگھے ۔
