اےس کھِڑی گُلزار دے وِّچ بھاوےں,
ٹهِکن پھُّل سوهنے تِّکھے کھار سوهنے ۔
دِل مےرا پر بڑا اُداس رهِںدا,
کھےڑے لّگدے نهیں باجھوں ےار سوهنے ۔
رںگ پھُّلاں دے جِگر دے لهُو ورگے,
وےکھ ! کِنّے نے بے-شُمار سوهنے ۔
بِناں داغاں دے رںگ پر پھّبدے نهیں,
آکھے اَوهناں نُوں کوای هزار سوهنے ۔
