هَے دُنیآں توں دِل اُچاٹ مےرا,
جُڑِآ ساایں دے چرناں وِچ وّسدا ای ۔
اےس باغ دے کھِڑے هر پھُّل اںدر,
اَوهی واںگ خُشبوای دے هّسدا ای ۔
مےرا دِل پِآر دے نال بھرِآ,
ِاهدا چھلکنا ِاهی تاں دّسدا ای ۔
هووے کِسے دے اںدر جو جَوهر لُکِآ,
اَوهی باهر نُوں اُّٹھ کے نّسدا ای ۔
