غم ِاشک دا 'سرمدا' نهیں مِلدا,
کدے هِرس هوا دے مارِآں نُوں ۔
مِلدا سدا پروانے نُوں سوز دِل دا,
مِلدا کدوں ِاه مّکھاں وِچارِآں نُوں ۔
ِاّک اُمر گُزار کے کوای وےکھے,
سوهنے ےار دے سوهنے نزارِآں نُوں ۔
کِسے وِرلے نُوں 'سرمد' نسیب هووے,
دَولت مِلدی نا کدے ِاه سارِآں نُوں ۔
