اُهنے جابر آکھِآ بابر نُوں
ِاه سهِ اُهدی تے پلدے نے!
ِاه پِّٹھُو بنے هکُومت دے
اُهدے نال ِاسارے چّلدے نے!
ناں تواریکھ تے جڑن لای
پھِر آپاں کھونا پَےدا اے!
اےتھے سّچ دے راه تے چّلن لای
ویرے باگی هونا پَےںدا اے!
کُّجھ اےدا دے وی مسلے نے
جو بهِ سُلجااے جادے نے!
جد غلوے نُوں هّتھ پاوے کوای
پھِر گلے دبااے جادے نے!
جد هّد وِچاراں دی ٹّپ جے
هتھِآر اُٹھااُنا پَےدا اے!
اےتھے سّچ دے راه تے چّلن لای
ویرے باگی هونا پَےںدا اے!
اسیں زےلاں دے وِّچ رُّلن لای
پرِوار تُوں تخت بٹھااے نے!
بس اےسے کرکے نال تےرے
ساڈے رولے چّلدے آاے نے!
کوای دھُروں کھاڑکُو جںمدا نای
هّکاں لای هونا پَےدا اے!
اےتھے سّچ دے راه تے چّلن لای
ویرے باگی هونا پَےںدا اے!
جد سِر توں پّگ اُتارے کوای
جیا کردا کھول لںگار ديا!
اُدوں مَوت اںگڑاایآں لَےدی اے
جاں مر جاواں جاں مار ديا!
جد زُلم پُّجدا سِکھراں تے
پھِر کھُون 'چ نونا پَےدا اے!
اےتھے سّچ دے راه تے چّلن لای
ویرے باگی هونا پَےںدا اے!
