ਛ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਥ
ਸੰਗ੍ਯਾ- ਛਾਇਆ. ਛਾਉਂ. "ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੀ ਤੁਮ ਊਪਰਿ ਛਾਮ." (ਸੁਖਮਨੀ) ੨. ਰਕ੍ਸ਼ਾ. ਸਰਪਰਸ੍ਤੀ. ਹਿਫ਼ਾਜਤ. "ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਜਾਕੀ ਸਦ ਛਾਮ." (ਭੈਰ ਮਃ ੫)
ਸੰਗ੍ਯਾ- ਛਾਇਆ. ਸਾਯਹ. "ਇਹ ਬਿਰਖ ਛਾਮਨੀ." (ਰਾਮ ਮਃ ੫. ਪੜਤਾਲ) ੨. ਦੇਖੋ, ਛਾਵਨੀ.
ਸੰਗ੍ਯਾ- ਛਾਯਾ (ਪ੍ਰਭਾ) ਕਰ. ਸੂਰਜ. "ਲਖੇ ਛੈਲ ਛਾਯਾਕਰੇ ਤੇਜ ਲਾਜੰ." (ਵਿਚਿਤ੍ਰ) ੨. ਛਤ੍ਰ। ੩. ਬਿਰਛ.
for a ਛਿਲਤ to pierce skin or flesh
sharp fine, fibre-like piece of peel of wood or straw that pierces the flesh like thorns; a very thin sliver
imperative form of ਛਿਲਵਾਉਣਾ , get (it) peeled
to get something peeled, skinned, scraped, to get (leaves or sugarcane or maize) removed; to assist in this process
same as ਛਿੱਲਣਾ ; figurative usage to give severe beating
to peel, skin, pare, to remove or scrape off ਛਿੱਲ or (as in the case of sugarcane) to remove leaves; to scratch, scrape (as wound); to shell, whittle