ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀਆਂ

ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀਆਂ ਰਵਾਇਤੀ ਲੋਕ ਦੋਹੇ ਹਨ ਜੋ ਅਕਸਰ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹਾਂ, ਤਿਉਹਾਰਾਂ, ਜਾਂ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਇਕੱਠਾਂ ਵਰਗੇ ਜਸ਼ਨਾਂ ਦੌਰਾਨ ਗਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਬੋਲੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਗੱਭਰੂਆਂ ਅਤੇ ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਆਪਣੇ ਸਕੇ-ਸਬੰਧੀਆਂ ਨਾਲ ਹਾਸਾ-ਮਜ਼ਾਕ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਕਸਰ ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਵੱਲੋਂ ਬੋਲੀ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਬੋਲੀ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਤਾੜੀ ਵਜਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਪਾਠਕਾਂ ਲਈ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀਆਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।

ਕਾਲਜ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਬੜੇ ਸ਼ਕੀਨੀ,
ਜੀ. ਟੀ. ਰੋਡ ਤੇ ਖੜ੍ਹਦੇ।
ਜਾਂਦੀ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਕੁਛ ਨਾ ਆਖਦੇ,
ਆਉਂਦੀ ਨੂੰ ਬਾਂਹੋਂ ਫੜਦੇ।
ਵੇਲਾ ਆਥਣ ਦਾ,
ਬਹਿ ਜਾ ਬਹਿ ਜਾ ਕਰਦੇ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਉੱਚੇ ਟਿੱਬੇ ਮੇਰੀ ਮੂੰਗੀ ਦਾ ਬੂਟਾ, 
ਉਹਨੂੰ ਚਰ ਗਈ ਗਾਂ,
ਵੇ ਰੋਂਦਾ ਮੂੰਗੀ ਨੂੰ, 
ਘਰ ਮਰਗੀ ਤੇਰੀ ਮਾਂ।
ਵੇ ਰੋਂਦਾ …

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਜੇਠ ਕੁਲਿਹਣਾ ਟੁੱਟ ਪੈਣਾ,
ਮੈਨੂੰ ਗਾਲ਼ ਬਿਨਾਂ ਨਾ ਬੋਲੇ।
ਮਾਰ ਦਿੰਦਾ ਉਹ ਜਾਨੋਂ ਮੈਨੂੰ,
ਜੇ ਨਾ ਲੁਕਦੀ ਸੰਦੂਕਾਂ ਉਹਲੇ।
ਵੀਰ ਹੋਊਗਾ ਤੇਰਾ ਵੇ,
ਦੱਸ ਕੀ ਲੱਗਦਾ ਉਹ ਮੇਰਾ ਵੇ।
ਮੇਰੀ ਜਾਣਦੀ ਜੁੱਤੀ,
ਰਿਹਾ ਕੋਲ ਤੂੰ ਖੜ੍ਹਾ,
ਵੇ ਮੈਂ ਜੇਠ ਨੇ ਕੁੱਟੀ।
ਜੇ ਤੂੰ ਕੋਲ ਨਾ ਹੁੰਦਾ,
ਮੈਂ ਵੀ ਮਾਰਦੀ ਜੁੱਤੀ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਜੇ ਮੁੰਡਿਆ ਮੈਨੂੰ ਨੱਚਦੀ ਦੇਖਣਾ
ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਕਲੀ ਕਰਾਦੇ,
ਨੱਚੂੰਗੀ ਸਾਰੀ ਰਾਤ,
ਵੇ ਜਾ ਝਾਂਜਰ ਕਿਤੋਂ ਲਿਆ ਦੇ,
ਨੱਚੂੰਗੀ ……..,

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਛੰਨੇ ਉੱਤੇ ਛੰਨਾ,
ਛੰਨਾ ਭਰਿਆ ਜਵੈਣ ਦਾ।
ਵੇਖ ਲੈ ਸ਼ਕੀਨਾ ਗਿੱਧਾ ਜੱਟੀ ਮਲਵੈਣ ਦਾ।
ਵੇਖ ਲੈ ….

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਵੀਰ ਮੇਰੇ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦੀਆਂ ਧੁੰਮਾਂ ਚਾਰ ਚੁਫੇਰੇ,
ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਪਿੱਛੋਂ ਅੱਜ ਘਰ ਸਾਡੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਨੇ ਲਾਏ ਡੇਰੇ।
ਮਾਮੀਆਂ ਨੱਚਣ, ਭੈਣਾਂ ਨੱਚਣ, ਭਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਚਾਅ ਚੜ੍ਹਿਆ,
ਨੀ ਵਿਹੜਾ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਭਰਿਆ।
ਨੀ ਵਿਹੜਾ ਖੁਸ਼ੀਆਂ...

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਛੈਣੇ ਛੈਣੇ ਛੈਣੇ,
ਵਿੱਦਿਆ ਪੜ੍ਹਾ ਦੇ ਬਾਬਲਾ,
ਭਾਵੇਂ ਦੇਈਂ ਨਾ ਦਾਜ ਵਿੱਚ ਗਹਿਣੇ,
ਵਿੱਦਿਆ ਪੜ੍ਹਾ……..,

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਵਿਹੜੇ ਦੇ ਵਿਚ ਖੜ੍ਹੀ ਭਾਬੀਏ,
ਮੈਂ ਤਾਂ ਨਿਗਾਹ ਟਿਕਾਈ।
ਤੂੰ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਯਾਦ ਨੀ ਕਰਦੀ,
ਮੈਂ ਨੀ ਦਿਲੋਂ ਭੁਲਾਈ।
ਤੇਰੇ ਨਖਰੇ ਨੇ,
ਅੰਗ ਕਾਲਜੇ ਲਾਈ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਜੇਠ ਜਠਾਣੀ ਅੰਦਰ ਪੈਂਦੇ,
ਤੇਰਾ ਮੰਜਾ ਦਰ ਵਿੱਚ ਵੇ,
ਕੀ ਲੋਹੜਾ ਆ ਗਿਆ,
ਘਰ ਵਿੱਚ ਵੇ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਛੰਨਾ,ਛੰਨੇ ਵਿੱਚ ਚੂਰੀ ਕੁੱਟਾਂਗੇ,
ਲੈ ਲਾ ਨੰਬਰਦਾਰੀ,
ਆਪਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੁੱਟਾਂਗੇ,
ਲੈ ਲਾ ………,

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਸੁਣ ਵੇ ਦਿਉਰਾ ਸ਼ਮਲੇ ਵਾਲਿਆ..
ਸੁਣ ਵੇ ਦਿਉਰਾ ਸ਼ਮਲੇ ਵਾਲਿਆ..
ਲੱਗੇਂ ਜਾਨ ਤੋਂ ਮਹਿੰਗਾ …..
ਵੇ ਲੈ ਜਾ ਮੇਰਾ ਲੱਕ ਮਿਣ ਕੇ
ਮੇਲੇ ਗਿਆ ਤਾਂ ਲਿਆ ਦਈਂ ਲਹਿੰਗਾ,
ਲੈ ਜਾ ਮੇਰਾ ਲੱਕ ਮਿਣ ਕੇ ……….

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਖੱਟਣ ਗਿਆ ਤੇ ਕੀ ਖੱਟ ਲਿਆਂਦਾ,
ਖੱਟ ਕੇ ਲਿਆਂਦੇ ਚਾਰ ਕੁੰਡੇ।
ਨੀ ਕਨੇਡਾ ਚੰਦਰੀ,
ਲੈ ਗਈ ਛਾਂਟ ਕੇ ਮੁੰਡੇ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ