ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀਆਂ

ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀਆਂ ਰਵਾਇਤੀ ਲੋਕ ਦੋਹੇ ਹਨ ਜੋ ਅਕਸਰ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹਾਂ, ਤਿਉਹਾਰਾਂ, ਜਾਂ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਇਕੱਠਾਂ ਵਰਗੇ ਜਸ਼ਨਾਂ ਦੌਰਾਨ ਗਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਬੋਲੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਗੱਭਰੂਆਂ ਅਤੇ ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਆਪਣੇ ਸਕੇ-ਸਬੰਧੀਆਂ ਨਾਲ ਹਾਸਾ-ਮਜ਼ਾਕ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਕਸਰ ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਵੱਲੋਂ ਬੋਲੀ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਬੋਲੀ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਤਾੜੀ ਵਜਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਪਾਠਕਾਂ ਲਈ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀਆਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।

ਲੱਭਦਾ ਫਿਰਾਂ ਨੀ ਭਾਬੀ,
ਰੂਪ ਦੀਆਂ ਮੰਡੀਆਂ ‘ਚੋਂ,
ਰੰਗ ਤੇਰੇ ਰੰਗ ਵਰਗਾ।
ਲੱਕ ਪਤਲਾ ਸਰੀਰ ਹੌਲਾ,
ਵੰਗ ਵਰਗਾ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਜੇ ਮੁੰਡਿਆ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਨੱਚਦੀ ਦੇਖਣਾ,
ਗੜਵਾ ਲੈ ਦੇ ਚਾਂਦੀ ਦਾ ਵੇ।
ਲੱਕ ਹਿੱਲੇ ਮਜਾਜਣ ਜਾਂਦੀ ਦਾ ਵੇ।
ਲੱਕ ਹਿੱਲੇ …

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਸਾਉਣ ਮਹੀਨੇ ਮੀਂਹ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ,
ਲੋਕੀਂ ਘੜਨ ਸਕੀਮਾਂ।
ਮੌਲੇ ਤਾਂ ਹੁਣ ਹਲ਼ ਵਾਹੁਣੋਂ ਹਟਗੇ,
ਗੱਭਰੂ ਲੱਗਗੇ ਫੀਮਾਂ।
ਤੀਵੀਆਂ ਨੱਚਣੋਂ ਰਹਿ ਗਈਆਂ,
ਢਿੱਡ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਬੀਨਾਂ।
ਲਹਿੰਗਾ ਭਾਬੋ ਦਾ,
ਚੱਕ ਲਿਆ ਦਿਓਰ ਸ਼ਕੀਨਾਂ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਇੱਕ ਕਟੋਰਾ ਦੋ ਕਟੋਰੇ,
ਤੀਜਾ ਕਟੋਰਾ ਦਾਲ ਦਾ।
ਰੰਨਾਂ ਦਾ ਖਹਿੜਾ ਛੱਡ ਦੇ,
ਕੱਲ੍ਹ ਕੁੱਟਿਆ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਦਾ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਜੇ ਮੁੰਡਿਆ ਵੇ ਮੈਨੂੰ ਨਾਲ ਲਿਜਾਣਾ,
ਮਾਂ ਦਾ ਡਰ ਤੂੰ ਚੱਕ ਮੁੰਡਿਆ,
ਵੇ ਮੈਨੂੰ ਰੇਸ਼ਮੀ ਰੁਮਾਲ ਵਾਂਗੂੰ ਰੱਖ ਮੁੰਡਿਆ।
ਵੇ ਮੈਨੂੰ …

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਜਾ ਵੇ ਢੋਲਣਾ ਮੈਂ ਨੀ ਬੋਲਣਾ,
ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਬੱਸ।
ਵੇ ਰਾਤੀਂ ਕਿੱਥੇ ਗਿਆ ਸੀ,
ਕਿੱਥੇ ਗਿਆ ਸੀ ਦੱਸ।
ਵੇ ਰਾਤੀਂ ….

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਰੜਕੇ ਰੜਕੇ ਰੜਕੇ,
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨੀ,
ਜ਼ਰਾ ਸੁਣ ਲੈ ਮੋੜ ਤੇ ਖੜ੍ਹਕੇ...

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਥਾਲੀ ਉੱਤੇ ਥਾਲੀ,
ਥਾਲੀ ਉੱਤੇ ਛੰਨਾ ਜਾਲਮਾਂ।
ਵੇ ਮੈਂ ਰੁੱਸੀ ਕਦੇ ਨਾ ਮੰਨਾਂ ਜਾਲਮਾਂ।
ਵੇ ਮੈਂ ਰੁੱਸੀ ….

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਏਧਰ ਕਣਕਾਂ ਓਧਰ ਕਣਕਾਂ,
ਵਿੱਚ ਕਣਕਾਂ ਦੇ ਗੰਨੇ।
ਵੇ ਮੈਂ ਨੱਚਾਂ ਹਾਣੀਆਂ,
ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਬੰਨੇ-ਬੰਨੇ।
ਵੇ ਮੈਂ ਨੱਚਾਂ ਹਾਣੀਆਂ...

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਨੱਚਾਂ ਨੱਚਾਂ ਨੱਚਾਂ,
ਨੀ ਮੈਂ ਅੱਗ ਵਾਂਗੂੰ ਮੱਚਾਂ।
ਮੇਰੀ ਨੱਚਦੀ ਦੀ ਝਾਂਜਰ ਛਣਕੇ ਨੀ,
ਮੈਂ ਨੱਚਣਾ ਪਟੋਲਾ ਬਣਕੇ ਨੀ।
ਮੈਂ ਨੱਚਣਾ ਪਟੋਲਾ ਬਣਕੇ...
 

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਵਿਹੜੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹੀ ਭਾਬੀਏ,
ਮੈਂ ਤਾਂ ਨਿਗਾਹ ਟਿਕਾਈ।
ਤੂੰ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਯਾਦ ਨੀ ਕਰਦੀ,
ਮੈਂ ਨੀ ਦਿਲੋਂ ਭੁਲਾਈ।
ਤੇਰੇ ਨਖਰੇ ਨੇ,
ਅੱਗ ਕਾਲਜੇ ਲਾਈ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਉੱਚੇ ਟਿੱਬੇ ਮੈਂ ਭਾਂਡੇ ਮਾਂਜਦੀ, 
ਉੱਤੋਂ ਰੁੜ੍ਹ ਗਈ ਥਾਲੀ।
ਕੈਦ ਕਰਾ ਦਊਂਗੀ, 
ਮੈਂ ਡਿਪਟੀ ਦੀ ਸਾਲੀ।
ਕੈਦ ਕਰਾ ਦਊਂਗੀ ….

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ