ਏਤੀ ਮਾਰ ਪਈ ਕੁਰਲਾਣੇ

  • ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਸਾਲ 2024
  • ਮੂਲ ਲਿਪੀ ਗੁਰਮੁਖੀ

ਸ਼ਿਵਚਰਨ ਜੱਗੀ ਕੁੱਸਾ ਦੁਆਰਾ "ਏਤੀ ਮਾਰ ਪਈ ਕੁਰਲਾਣੇ" ਇੱਕ ਅਧੂਰੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਇੱਕ ਦਰਦ ਭਰੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ ਜੋ ਇਸਦੇ ਮੁੱਖ ਕਿਰਦਾਰਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਉਲਝਦੀ ਹੈ। ਕੁੱਸਾ ਦੀ ਭੜਕਾਊ ਲਿਖਤ ਪਾਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਡੂੰਘੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਤਰਸ ਨੂੰ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਅਤੇ ਇੱਛਾਵਾਂ ਸਮਾਜਿਕ ਦਬਾਅ ਅਤੇ ਅਣਕਿਆਸੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਅਸਫਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਗੀਤਕਾਰੀ ਵਾਰਤਕ ਅਤੇ ਸਪਸ਼ਟ ਰੂਪਕ ਦੁਆਰਾ, ਲੇਖਕ ਜਨੂੰਨ, ਕੁਰਬਾਨੀ, ਅਤੇ ਵਿਛੋੜੇ ਦੇ ਸਥਾਈ ਦਰਦ ਦੇ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਿਰਲੇਖ, ਜਿਸਦਾ ਅਨੁਵਾਦ "ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਜ਼ਖਮ ਨਹੀਂ ਹੋਏ" ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਬਿਰਤਾਂਤ ਦੇ ਤੱਤ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ - ਪਿਆਰ ਦੇ ਕੌੜੇ ਸੁਭਾਅ ਦੀ ਇੱਕ ਖੋਜ ਜੋ ਅਧੂਰੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਏਤੀ ਮਾਰ ਪਾਈ ਕੁਰਲਾਨੇ ਦੀ ਇੱਕ ਦਿਲਕਸ਼ ਅਤੇ ਹਿਲਾਉਣ ਵਾਲਾ ਨਾਵਲ ਹੈ ਜੋ ਪਾਠਕਾਂ ਨਾਲ ਗੂੰਜਦਾ ਹੈ, ਮਨੁੱਖੀ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੀਆਂ ਗੁੰਝਲਾਂ 'ਤੇ ਹਮਦਰਦੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਦੀ ਡੂੰਘੀ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।...

ਹੋਰ ਦੇਖੋ
ਲੇਖਕ ਬਾਰੇ

ਸ਼ਿਵਚਰਨ ਜੱਗੀ ਕੁੱਸਾ (1 ਅਕਤੂਬਰ 1965) ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਕਾਰ ਅਤੇ ਨਾਵਲਕਾਰ ਹਨ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਨਮ ਪੰਡਿਤ ਬਰਮਾ ਨੰਦ ਜੀ ਤੇ ਮਾਤਾ ਗੁਰਨਾਮ ਕੌਰ ਦੇ ਘਰ ਪਿੰਡ ਕੁੱਸਾ, ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਮੋਗਾ ਵਿਖੇ ਹੋਇਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੈਟ੍ਰਿਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਈ. ਐਫ. ਕੇ. ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਆਸਟਰੀਆ ਤੋਂ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਉਹ 26 ਸਾਲ ਆਸਟਰੀਆ ਰਹਿਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੁਣ 2006 ਤੋਂ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੇ ਪੱਕੇ ਵਸਨੀਕ ਹਨ। ਅੱਜਕਲ੍ਹ ਉਹ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਵਲਾਂ ਦੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਨੁਵਾਦ ਵੀ ਛਪ ਚੁੱਕੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੀ ਨਾਮਵਾਰ ਸੰਸਥਾ 'ਪੰਜਾਬੀਜ਼ ਇਨ ਬ੍ਰਿਟੇਨ- ਆਲ ਪਾਰਟੀ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟਰੀ ਗਰੁੱਪ' ਵੱਲੋਂ 2010 ਦੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਐਵਾਰਡ ਨਾਲ ਵੀ ਨਿਵਾਜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਸ਼ਿਵਚਰਨ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਰਚਨਾਵਾਂ ਹਨ- ਜੱਟ ਵੱਢਿਆ ਬੋਹੜ ਦੀ ਛਾਵੇਂ, ਕੋਈ ਲੱਭੋ ਸੰਤ ਸਿਪਾਹੀ ਨੂੰ, ਲੱਗੀ ਵਾਲੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸੌਂਦੇ, ਬਾਝ ਭਰਾਵੋਂ ਮਾਰਿਆ, ਏਤੀ ਮਾਰ ਪਈ ਕੁਰਲਾਣੇ, ਪੁਰਜਾ ਪੁਰਜਾ ਕਟਿ ਮਰੈ, ਤਵੀ ਤੋਂ ਤਲਵਾਰ ਤੱਕ, ਉੱਜੜ ਗਏ ਗਰਾਂ, ਬਾਰ੍ਹੀਂ ਕੋਹੀਂ ਬਲਦਾ ਦੀਵਾ, ਤਰਕਸ਼ ਟੰਗਿਆ ਜੰਡ, ਗੋਰਖ ਦਾ ਟਿੱਲਾ, ਹਾਜੀ ਲੋਕ ਮੱਕੇ ਵੱਲ ਜਾਂਦੇ, ਸੱਜਰੀ ਪੈੜ ਦਾ ਰੇਤਾ, ਰੂਹ ਲੈ ਗਿਆ ਦਿਲਾਂ ਦਾ ਜਾਨੀ, ਡਾਚੀ ਵਾਲਿਆ ਮੋੜ ਮੁਹਾਰ ਵੇ, ਜੋਗੀ ਉੱਤਰ ਪਹਾੜੋਂ ਆਏ, ਅੱਖੀਆਂ `ਚ ਤੂੰ ਵੱਸਦਾ, ਬੋਦੀ ਵਾਲਾ ਤਾਰਾ ਚੜ੍ਹਿਆ, ਟੋਭੇ ਫ਼ੂਕ, ਦਿਲਾਂ ਦੀ ਜੂਹ ਆਦਿ।...

ਹੋਰ ਦੇਖੋ