ਭ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਥ
ਸੰਗ੍ਯਾ- ਅਨੁ. ਅਗਨਿ ਦੀ ਲਾਟਾ ਦਾ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸ਼ਬਦ। ੨. ਤਾਜ਼ੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਵਿੱਚੋਂ ਲਹੂ ਨਿਕਲਣ ਸਮੇਂ ਹੋਈ ਧੁਨਿ. "ਭਕ ਭਕ ਸ੍ਰੌਣ ਬਹੈ ਘਾਯਨ ਤੇ." (ਸਲੋਹ) ੩. ਸੰ. ਭਕ੍ਤ. ਵਿ- ਜੁਦਾ ਕੀਤਾ. ਅਲਗ ਕੀਤਾ. "ਕਹੂੰ ਭਕ ਪਰੇ ਧਰ." (ਰਾਮਾਵ)
ਭ ਅੱਖਰ। ੨. ਭ ਦਾ ਉੱਚਾਰਣ। ੩. ਭੈਦਾਇਕ ਧੁਨਿ. "ਭਕਾਰਤ ਭੂਤ." (ਰਾਮਾਵ) ੪. ਭਯਕਰ. ਡਰਾਉਣਾ. ਭਯੰਕਰ.
devotee, worshipper, votary; holyman, pious person, lover of deity
an epithet of God, literally affectionate, tender, towards ਭਗਤ