ਵਿ- ਸਹੀ. ਯਥਾਰਥ. ਦੁਰੁਸ੍ਤ। ੨. ਉਚਿਤ. ਯੋਗ੍ਯ. ਮਨਾਸਿਬ.
ਸੰਗ੍ਯਾ- ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਬਰਤਨ ਦਾ ਫੁੱਟਿਆ ਹੋਇਆ ਟੁਕੜਾ. "ਜਾਂ ਭਜੈ ਤਾਂ ਠੀਕਰੁ ਹੋਵੈ." (ਵਾਰ ਮਾਝ ਮਃ ੧) ੨. ਫੁੱਟਿਆ ਹੋਇਆ ਬਰਤਨ। ੩. ਭਾਵ- ਬਿਨਸਨਹਾਰ ਦੇਹ. ਸ਼ਰੀਰ. "ਠੀਕਰ ਫੋਰ ਦਿਲੀਸ ਸਿਰ." (ਵਿਚਿਤ੍ਰ) ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਦੇ ਸਿਰ ਦੇਹਰੂਪ ਮਟਕਾ ਭੰਨਕੇ.
ਸ਼ੇਖੀ ਮਾਰਨ ਵਾਲਾ। ੨. ਚੁਭਵੀਂ ਗੱਲ ਆਖਣ ਵਾਲਾ.
ਸੰਗ੍ਯਾ- ਅਸਥਾਨ. ਠਿਕਾਣਾ.
ਸੰਗ੍ਯਾ- ਅੱਡਾ. ਠਹਿਰਨ ਦਾ ਸ੍ਥਾਨ। ੨. ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਇਕਸਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਉਚਾਣ ਨਿਵਾਣ ਦਾ ਲਾਇਆ ਚਿੰਨ੍ਹ। ੩. ਸਰਹ਼ੱਦੀਚਿੰਨ੍ਹ. ਤੋਖਾ. ਠੱਡਾ। ੪. ਤਖਾਣਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਯੰਤ੍ਰ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲਕੜੀ ਫਸਾਕੇ ਆਰੇ ਨਾਲ ਚੀਰਦੇ ਹਨ.
to peck at; to strike with knuckle of forefinger
imperative form of ਠੇਕਣਾ , print
to print (cloth) with the help of blocks
knock, percussion; hurt, injury, harm, damage; injured feelings
to cause ਠੇਸ , hurt one's feeling
to suffer ਠੇਸ , or one's feelings to be hurt