ਵ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਥ
ਵਗਦਾ. ਚਲਦਾ. ਰਵਾਨਾ. "ਜਿਨ ਹੋਣਾ ਹੈ ਇਹਾਂ ਸਹੀਦ। ਰਹੈ ਸੋਊ, ਔਰ ਜਾਹੁ ਵਗੀਦ." (ਪ੍ਰਾਪੰਪ੍ਰ) ਹੋਰ ਚਲੇ ਜਾਓ.
ਵੱਗ (ਚੌਣੇ) ਨੂੰ. "ਸਕਤਾ ਸੀਹੁ ਮਾਰੇ ਪੈ ਵਗੈ." (ਆਸਾ ਮਃ ੧) ੨. ਵਗਦਾ ਹੈ.
ਸੰ. वच्. ਧਾ ਬੋਲਣਾ, ਸਮਝਾਉਨਾ, ਪੜ੍ਹਨਾ। ੨. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਵਚਨ ਵਾਕ੍ਯ। ੩. ਸੂਰਜ। ੪. ਕਾਰਣ. ਸਬਬ। ੫. ਤੋਤਾ. ਸ਼ੁਕ। ੬. ਸੰ. वचा. ਵਚਾ. ਇੱਕ ਦਵਾਈ ਜੋ ਪਟੇਰ ਦੀ ਜੜ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਚ ਆਖਦੇ ਹਨ. ਇਸ ਦੇ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਨਾਮ- ਉਗ੍ਰਗੰਧਾ, ਜਟਿਲਾ, ਮੰਗਲ੍ਯਾ ਆਦਿ ਹਨ. ਦੇਖੋ, ਬਚ ੨.
imperative form of ਵਟਵਾਉਣਾ , get (rope) made
to get (rope etc.) made, twined or intertwined; to assist in the process
ਅ਼. [وغیَره] ਵ੍ਯ- ਆਦਿਕ. ਇਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਹੋਰ. ਇਤ੍ਯਾਦਿ.
to make or cause ਵੱਟ ; to pucker, wrinkle, crinkle, crimple; figurative usage to cause difference in relations, cause estrangement
for ਵੱਟ to be caused or effected, wrinkle, crinkle, crimple; to feel spasmodic pain in stomach, to suffer from colic
to be sultry; to feel oppressive heat, perspire