ਅ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਥ

ਸੰਗ੍ਯਾ- ਰੇਖਾ. ਲੀਕ। ੨. ਧਾਰਾ. ਧਾਰ.#"ਛੂਟੀ ਹੈਂ ਸੀਸ ਪੈ ਸ੍ਰੌਨ ਅਲੇਲੇਂ." (ਕਲਕੀ) ੩. ਵਿ- ਅਲ੍ਹੜ. ਅਣਜਾਣ.


ਸੰਗ੍ਯਾ- ਰੇਖਾ. ਲੀਕ। ੨. ਧਾਰਾ. ਧਾਰ.#"ਛੂਟੀ ਹੈਂ ਸੀਸ ਪੈ ਸ੍ਰੌਨ ਅਲੇਲੇਂ." (ਕਲਕੀ) ੩. ਵਿ- ਅਲ੍ਹੜ. ਅਣਜਾਣ.


ਅਵਲੋਕਨ ਕਰ. ਦੇਖ. ਦੋਖੋ, ਅਲੋਅਨ ਅਤੇ ਅਲੋਇਨ। ੨. ਅਲੌਕਿਕ. ਅਣੋਖਾ. "ਮਗਰ ਪਾਛੈ ਕਛੁ ਨ ਸੂਝੈ ਏਹੁ ਪਦਮ ਅਲੋਅ." (ਧਨਾ ਮਃ ੧) ਇਹ ਅਦਭੁਤ ਪਦਮਾਸਨ ਹੈ.


ਸੰ. ਅਵਲੋਕਨ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਦੇਖਣਾ. ਦੇਖਣ ਦੀ ਕ੍ਰਿਯਾ.


ਦੇਖੋ, ਅਲੋਇਨ। ੨. ਸੰ. ਅਲੌਕਿਕ. ਵਿ- ਅਣੋਖਾ। ੩. ਕ੍ਰਿ. ਵਿ- ਅਵਿਲੋਕਕੇ. ਵੇਖਕੇ.


ਵਿ- ਦੇਖਿਆ (ਅਵਲੋਕਨ ਕੀਤਾ) ਹੋਇਆ. "ਨੈਨ ਅਲੋਇਅੜਾ ਹਰਿ ਜਾਨੀਅੜਾ." (ਰਾਮ ਛੰਤ ਮਃ ੫)


ਅਵਲੋਕਨ ਕੀਤਾ. ਵੇਖਿਆ. ਦੇਖੋ, ਅਲੋਇਨ.


ਸੰਗ੍ਯਾ- ਅਵਲੋਕਨ. ਦੇਖਣਾ. "ਅਨਦ ਰੂਪ ਸਭ ਨੈਨ ਅਲੋਇਆ." (ਆਸਾ ਮਃ ੫)#"ਦੂਸਰ ਨਾਹੀ ਅਲੋਈਐ." (ਦੇਵ ਮਃ ੫)


ਅਵਲੋਕਨ ਕਰੀਐ. ਦੇਖੋ, ਅਲੋਇਨ.


ਵਿ- ਬਿਨਾ ਲੋਹੇ. ਭਾਵ- ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਬਿਨਾ. "ਗਯੋ ਕੌਨ ਬੀਰੰ ਸੁ ਯਾਂਤੇ ਅਲੋਹੰ"? (ਵਿਚਿਤ੍ਰ) ਕੌਨ ਸੂਰਮਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਕਾਲ ਦਾ ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਨਹੀਂ ਖਾਧਾ?