ਅ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਥ

ਫ਼ਾ. [اندام] ਸੰਗ੍ਯਾ- ਸ਼ਰੀਰ. ਦੇਹ। ੨. ਪ੍ਰਬੰਧ. ਇੰਤਜਾਮ। ੩. ਸੁੰਦਰਤਾ. ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ.


ਫ਼ਾ. [اندیش] ਵਿ- ਸੋਚ (ਵਿਚਾਰ) ਕਰਨ ਵਾਲਾ. ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਅੰਤ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ- ਦੂਰਅੰਦੇਸ਼.


ਫ਼ਾ. [اندیشہ] ਅੰਦੇਸ਼ਹ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਫ਼ਿਕਰ. ਚਿੰਤਾ. "ਸਭ ਰਹਿਓ ਅੰਦੇਸਰੋ ਮਾਇਓ." (ਸੋਰ ਮਃ ੫) "ਜੋ ਜਨ ਭਜਨੁ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਤੇਰਾ ਤਿਸੈ ਅੰਦੇਸਾ ਨਾਹੀ." (ਸੋਰ ਮਃ ੫) ੨. ਦੁਬਿਧਾ. ਦੁਚਿਤਾ। ੩. ਭੈ. ਖਟਕਾ. ਧੜਕਾ.


ਫ਼ਾ. [اندوہ] ਸੰਗ੍ਯਾ- ਸ਼ੋਕ। ੨. ਸੋਚ. ਚਿੰਤਾ. "ਦੁਖ ਅੰਦੋਹ ਨਹੀਂ ਤਿਹ ਠਾਉ." (ਗਉ ਰਵਿਦਾਸ)


ਫ਼ਾ. [اندوختن] ਕ੍ਰਿ- ਜੋੜਨਾ. ਜਮਾ ਕਰਨਾ. ਕ਼ਰਜ਼ ਅਦਾ ਕਰਨਾ. ਰਿਣ ਚੁਕਾਉਣਾ.


ਸੰ. अन्दोल. ਧਾ- ਹਿਲਾਉਣਾ. ਝੁਲਾਣਾ. ਝੂਟਾ ਦੇਣਾ.


ਦੇਖੋ, ਆਂਦੋਲਨ.