ਮ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਥ

ਸੰ. मञ्ज. ਧਾ- ਗੋਤਾ ਮਾਰਨਾ. ਹਿਠਾਹਾਂ ਜਾਣਾ.

ਅ਼. [مذہب] ਮਜਹਬ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਜਹਬ (ਚੱਲਣ) ਦਾ ਥਾਂ. ਰਸਤਾ. ਪੰਥ। ੨. ਧਰਮ. ਦੀਨ.

same as ਮਜ਼੍ਹਬ

ਅ਼. [مذہوی] ਮਜਹਬੀ. ਵਿ- ਮਜਹਬ (ਧਰਮ) ਦੇ ਧਾਰਨ ਵਾਲਾ। ੨. ਮਜਹਬ ਨਾਲ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਸੰਬੰਧ. ਦੀਨੀ। ੩. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਖ਼ਾਲਸਾਧਰਮ ਧਾਰਨ ਵਾਲਾ ਸਿੰਘ। ੪. ਜਾਤਿਅਭਿਮਾਨੀ ਸਿੱਖਾਂ ਨੇ ਚੂੜ੍ਹਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਖ਼ਾਲਸਾਧਰਮ ਧਾਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ "ਮਜਹਬੀ" ਸੰਗ੍ਯਾ- ਥਾਪ ਲਈ ਹੈ.

ਅ਼. [مظہر] ਮਜਹਰ. ਵਿ- ਜਾਹਿਰ (ਪ੍ਰਗਟ) ਕਰਨ ਵਾਲਾ। ੨. ਆਪਣੇ ਮਨੋਰਥ ਦਾ ਇਜਹਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ। ੩. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਨਾਟਕ ਦੇ ਦਿਖਾਉਣ ਦੀ ਥਾਂ. ਰੰਗਸ਼ਾਲਾ.

ਅ਼. [مجہوُل] ਵਿ- ਜਹਲ (ਅਗ੍ਯਾਨ) ਧਾਰਨ ਵਾਲਾ. ਅਗ੍ਯਾਨੀ. ਵਿਦ੍ਯਾਹੀਨ.

ਅ਼. [مذکوُر] ਮਜਕੂਰ. ਵਿ- ਜਿਸ ਦਾ ਜਿਕਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ. ਕਬਿਤ. ਉਕ੍ਤ.

already mentioned, stated or referred to

ਅ਼. [مجذوُب] ਮਜਜੂਬ. ਵਿ- ਜੋ ਜਜਬ (ਖਿੱਚਿਆ ਗਿਆ) ਹੈ. ਆਕਿਰ੍ਸਤ। ੨. ਜਿਸ ਦੀ ਵ੍ਰਿੱਤੀ ਕਰਤਾਰ ਵੱਲ ਖਿੱਚੀਗਈ ਹੈ. ਲਿਵਲੀਨ ਹੋਇਆ ਸਾਧੁ. "ਤਾਂ ਅੱਗੇ ਇੱਕ ਦਿਵਾਨਾ ਮਜਜੂਬ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਆਵਾਜ ਕਰਦਾ ਹੈ." (ਜਸਭਾਮ)

labourer, worker, workman, porter; any employee engaged on daily or hourly basis

labour union; trade union