ਅ਼. [علامی] ਅ਼ੱਲਾਮੀ. ਵਿ- ਬਹੁਤ ਹੋਸ਼ਿਆਰ. ਯੁੱਧਵਿਦ੍ਯਾ ਵਿੱਚ ਨਿਪੁਣ. "ਰਾਖਸ ਬਡੇ ਅਲਾਮੀ ਭੱਜ ਨ ਜਾਣਦੇ." (ਚੰਡੀ ੩) ੨. ਦੇਖੋ, ਅੱਬੁਲਫਜਲ.