ਉਪਾਸਕੀ
upaasakee/upāsakī

ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ

ਸੰ. उपासक. ਵਿ- ਪਾਸ ਬੈਠਣ ਵਾਲਾ. ਸੇਵਕ। ੨. ਪੂਜਾ ਕਰਨਵਾਲਾ। ੩. ਭਗਤ.
ਸਰੋਤ: ਮਹਾਨਕੋਸ਼