ਖਾਤਿਮ
khaatima/khātima

ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ

ਅ਼. [خاتِم] ਵਿ- ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਵਾਲਾ. ਅੰਤ ਕਰਤਾ.
ਸਰੋਤ: ਮਹਾਨਕੋਸ਼