ਵਿ- ਗੁਣਰਹਿਤ. ਗੁਣਾਂ ਤੋਂ ਖਾਲੀ. "ਗੁਣਹੀਣ ਹਮ ਅਪਰਾਧੀ." (ਸੋਰ ਅਃ ਮਃ ੩) ੨. ਚਿੱਲੇ (ਜਿਹ) ਬਿਨਾ.