ਅ਼. [غیَرحاضِر] ਗ਼ੈਰਹ਼ਾਜਿਰ. ਵਿ- ਅਨੁਪਿਸ੍‍ਥਤ. ਜੋ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ. ਗ਼ਾਯਬ.