ਗੋਮਾਯੁ
gomaayu/gomāyu

ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ

ਸੰ. ਮੰਦ ਗੋ (ਬਾਣੀ) ਬੋਲਣ ਵਾਲਾ ਗਿੱਦੜ। ੨. ਦਸਮਗ੍ਰੰਥ ਵਿੱਚ ਗੋਮੁਦ੍ਰੀ ਦੀ ਥਾਂ ਭੀ ਗੋਮਾਯ ਸ਼ਬਦ ਆਇਆ ਹੈ. ਦਖੋ, ਗੋਮੁਦ੍ਰੀ.
ਸਰੋਤ: ਮਹਾਨਕੋਸ਼