ਝਾਮਾ
jhaamaa/jhāmā

ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ

ਸੰ. ਝਾਮਕ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਖੰਘਰ। ੨. ਖੰਘਰ ਅਥਵਾ ਇੱਟ ਦਾ ਟੁਕੜਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਪੈਰ ਆਦਿਕ ਅੰਗਾਂ ਦੀ ਮੈਲ ਉਤਾਰੀਦੀ ਹੈ.
ਸਰੋਤ: ਮਹਾਨਕੋਸ਼