ਵਿ- ਤਬਲ (ਨਗਾਰਾ) ਵਜਾਉਣ ਵਾਲਾ. "ਚੋਟਾਂ ਪਾਨ ਤਬਾਲੀ." (ਚੰਡੀ ੩) ੨. ਤਬਾਲੀਂ. ਤਬਲਿਆਂ ਤੇ.