ਵਿ- ਧੂਮ੍ਰ. ਧੂੰਏਂ ਰੰਗਾ. "ਧੂਰਿ ਭਰੇ ਧੁਮਰੇ ਤਨ." (ਚਰਿਤ੍ਰ ੧)