ਪੁਨਰੁਕਤ
punarukata/punarukata

ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ

ਸੰ. पुनरुक्त. ਪੁਨਃ (ਫਿਰ) ਉਕ੍ਤ (ਕਿਹਾ ਹੋਇਆ). ਦੁਬਾਰਾ ਕਿਹਾ ਹੋਇਆ ਵਾਕ.
ਸਰੋਤ: ਮਹਾਨਕੋਸ਼