ਫ਼ਾ. [بزہکار] ਬਜ਼ਹਕਾਰ. ਵਿ- ਬਜ਼ਹ (ਗੁਨਾਹ- ਅਪਰਾਧ) ਕਰਨ ਵਾਲਾ। ੨. ਸਿੰਧੀ- ਬਜਗਰ. ਦਬਗਰ। ੩. ਢੋਲ ਆਦਿ ਸਾਜ ਮੜ੍ਹਨ ਵਾਲਾ.