ਭਵਿੰਗਾ
bhavingaa/bhavingā

ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ

ਵਿ- ਭਵੇਂ ਹੋਏ ਅੰਗਾਂ ਵਾਲਾ. ਭੈਂਗਾ. ਜਿਸ ਦੀ ਅੱਖ ਟੇਢੀ ਹੋਵੇ. ਟੇਢਾ ਝਾਕਣ ਵਾਲਾ.
ਸਰੋਤ: ਮਹਾਨਕੋਸ਼