ਭਿਸਤੀ
bhisatee/bhisatī

ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ

ਵਿ ਬਹਿਸ਼੍ਤ (ਸ੍ਵਰਗ) ਨਿਵਾਸੀ. "ਪੀਰੁ ਪਛਾਣੈ ਭਿਸਤੀ ਸੋਈ." (ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ ਮਃ ੫) ੨. ਫ਼ਾ. [بہِشتی] ਬਹਿਸ਼੍ਤੀ ਸੰਗ੍ਯਾ- ਸ਼ੱਕ਼ਾ. ਪਾਣੀ ਢੋਣ ਵਾਲਾ.
ਸਰੋਤ: ਮਹਾਨਕੋਸ਼

BHISTÍ

ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਅਰਥ2

s. m, Corrupted from the Persian word Bihishtí. A Muhammadan water-carrier, a dweller in heaven;—a. Relating or pertaining to paradise, heavenly, celestial.
ਸਰੋਤ: THE PANJABI DICTIONARY- ਭਾਈ ਮਾਇਆ ਸਿੰਘ