ਭੁਜੰਗੀ
bhujangee/bhujangī

ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ

ਵਿ- ਭੌਜੰਗ. ਸੱਪ ਦਾ। ੨. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਭੁਜੰਗ- ਪੁਤ੍ਰ. ਸੱਪ ਦਾ ਬੱਚਾ। ੩. ਖੰਡਾਮ੍ਰਿਤਧਾਰੀ ਸਿੰਘ ਦਾ ਬੇਟਾ. ਇਹ ਪਦ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦਿਆਂ ਵਾਸਤੇ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ, ਫੇਰ ਸਿੰਘਾਂ ਦੇ ਪੁਤ੍ਰਾਂ ਲਈ ਹੋ ਗਿਆ. ਇਸ ਸੰਗ੍ਯਾ ਦਾ ਮੂਲ ਜਫ਼ਰਨਾਮੇ ਦਾ ਇਹ ਬੈਤ ਹੈ-#"ਕਿ ਬਾਕੀ ਬਿਮਾਂਦਸ੍ਤ ਪੇਚੀਦਹ ਮਾਰ."
ਸਰੋਤ: ਮਹਾਨਕੋਸ਼

ਸ਼ਾਹਮੁਖੀ : بھُجنگی

ਸ਼ਬਦ ਸ਼੍ਰੇਣੀ : noun, masculine

ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਅਰਥ

boy, lad, youth, son; a warrior, Nihang
ਸਰੋਤ: ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਬਦਕੋਸ਼