ਅ਼. [موّثر] ਮਅੱਸ਼ਿਰ. ਵਿ- ਅਸਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ. ਪੁਰਤਾਸੀਰ। ੨. ਦੇਖੋ, ਮੁਯੱਸਰ.