ਸੰ. मनीषिन. ਵਿ- ਮਨੀਸਾ (ਬੁੱਧਿ) ਵਾਲਾ। ੨. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਪੰਡਿਤ. ਵਿਦ੍ਵਾਨ ਪੁਰੁਸ.