ਰਟੈਯਾ
rataiyaa/rataiyā

ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ

ਵਿ- ਰਟਨ (ਪੁਕਾਰਨ) ਵਾਲਾ। ੨. ਉੱਚੇ ਸੁਰ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਪਾਠ ਨੂੰ ਰਟਨ (ਘੋਖਣ) ਵਾਲਾ.
ਸਰੋਤ: ਮਹਾਨਕੋਸ਼