ਪੰਜਾਬੀ ਵਰਣਮਾਲਾ ਦਾ ਚੌਤੀਹਵਾਂ ਅੱਖਰ. ਇਸ ਦੇ ਉੱਚਾਰਣ ਦਾ ਅਸਥਾਨ ਦੰਦ ਅਤੇ ਹੋਠ ਹੈ. ਇਹ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਕਈ ਵਾਰ ਮ ਦੀ ਥਾਂ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੈਸੇ- ਗਮਨ ਦੀ ਥਾਂ ਗਵਨ, ਰਮਣ ਦੀ ਥਾਂ ਰਵਣ, ਭ੍ਰਮਣ ਦੀ ਥਾਂ ਭਵਣ ਆਦਿ। ੨. ਸੰ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਵਾਯੁ. ਪੌਣ. ਹਵਾ। ੩. ਤੀਰ. ਵਾਣ। ੪. ਸਲਾਹ. ਮਸ਼ਵਰਾ। ੫. ਤਸੱਲੀ. ਦਿਲਾਸਾ। ੬. ਕਲ੍ਯਾਣ. ਭਲਾਈ। ੭. ਸਮੁੰਦਰ। ੮. ਵਸਤ੍ਰ। ੯. ਪ੍ਰਣਾਮ. ਬੰਦਨਾ। ੧੦. ਬਘਿਆੜ. ਭੇਡੀਆ। ੧੧. ਬਿਰਛ। ੧੨. ਸ਼ਰਾਬ. ਮਦ੍ਯ। ੧੩. ਭੁਜਾ. ਬਾਹੁ। ੧੪. ਸ਼ੇਰ. ਸ਼ਾਰਦੂਲ। ੧੫. ਵਿ- ਬਲਵਾਨ। ੧੬. ਜੇਹਾ. ਜੈਸਾ। ੧੭. ਅ਼. ਵ੍ਯ- ਔਰ. ਪੁਨਹ। ੧੮. ਭੀ. ਅਪਿ.