ਵਿ- ਵਧੀਆ. ਉੱਤਮ. "ਮੰਞਹੁ ਹਭਿ ਵਧਾਣੀਆ." (ਸੂਹੀ ਅਃ ਮਃ ੫) ੨. ਵਧਾਣ ਜਾਤਿ ਦੀ.